അയാള് കിടക്കയില് നിന്നെഴുന്നേല്ക്കുമ്പോള് പുറത്തു വെയിലിന് മഞ്ഞ നിറമാകാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എപ്പോള് വരുമെന്നാ പറഞ്ഞത്?
അറിയില്ല. ഗുരുവായൂരെത്തിയപ്പോള് വിളിച്ചിരുന്നു.
മാറിപ്പോയ സോക്സ് അയാള് കാലില് നിന്നും വലിച്ചൂരി.
നിന്റെ കല്യാണം നടക്കാന് വേണ്ടിയല്ലേ?
പാവം എന്റെ അച്ഛനുമമ്മയും.
അവള് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
അയാള് ഷര്ട്ടിന്റെ പോക്കറ്റില് നിന്നും കുറച്ച് നോട്ടുകള് എടുത്ത് അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.
എന്താ ഇത്?
അയാള് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ഛീ... പട്ടീ എനിക്കു വേണ്ട നിന്റെ കാശ്.
ഞാന് ഒന്നും വെറുതെ വാങ്ങാറില്ല.
അയാള് ആ നോട്ടുകള് അവളുടെ അടുത്ത് കിടക്കയില് വച്ചു.
അയാള് വാതിലടച്ച് ഇറങ്ങിപ്പോയിട്ടും അവള് കുറേ സമയം അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.
പിന്നെ ഒരു നോട്ടെടുത്ത് ചുരുട്ടി ചുണ്ടില് വച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
ചായയിടാനായി സ്റ്റൌവ് ഓണ് ചെയ്തെങ്കിലും പിന്നെ വേണ്ടെന്ന് വച്ച് ചുരുട്ടിയ കടലാസിന്റെ അറ്റത്ത് തീ പിടിപ്പിച്ച് പതുക്കെ അത് കത്തിക്കയറുന്നത് നോക്കി നിന്നു.
$ $ $ $ $ $
അയാള് നടന്ന് വഴി തിരിഞ്ഞത് ചെറിയൊരു കവലയുടെ അവസാനഭാഗത്ത് നിന്നായിരുന്നു. ചെമ്മണ്പാതയുടെ ഒരു വശത്തുള്ള കലങ്ങിയ വെള്ളമുള്ള ചെറിയ കനാലില് ഒരു നായ്ക്കുഞ്ഞ് വെപ്രാളപ്പെട്ട് നീന്തി അക്കര പറ്റുന്നത് അയാള് കണ്ടു. അത് വിറച്ച് കൊണ്ട് വാലാട്ടി ഓടിച്ചെന്നതും ചൂണ്ടയിട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന രണ്ട് പിള്ളേര് വീണ്ടുമതിനെ തള്ളി വെള്ളത്തിലിട്ടു. മീന് കൊത്താനായി ചൂളം കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ പിള്ളേരെ നോക്കി അയാള് നടന്നു.
വഴി തിരിഞ്ഞ് കയറിപ്പോകുന്ന കയറ്റത്തിനിരുവശവും കൈത വളര്ത്തുന്ന മണ്തിട്ടകളാണ്.
അധികം നടന്ന് തെളിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത വഴിത്താരകളില് കൂടി അയാള് മുകളിലേയ്ക്ക് കയറുമ്പോള് പുറകില് കൈതക്കാട് തീര്ന്നു. ഒറ്റപ്പെട്ട മരങ്ങളുടെ ഇടയില് കൂടി അയാള് വിയര്ത്ത് നടന്നു കയറിപ്പോയി.
$ $ $ $ $
ഇരു വശവും തകര്ന്നു വീണ അറ്റങ്ങള് തുറന്ന ഒരു ഇടനാഴിയുടെ മുന്പില് അയാള് നിന്നു. അയാള്ക്കു പിന്നില് ഇരുട്ട് കയറി വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. പൊടുന്നനെ തിണിര്ത്തിറങ്ങി വന്ന വെളിച്ചത്തില് ഇടനാഴിയുടെ മറുവശത്ത് ഒരു കറുത്ത മരത്തെ അയാള് കണ്ടു. അതിനപ്പുറം മറ്റൊന്നുമുണ്ടെന്ന് അയാള്ക്ക് തോന്നിയില്ല. രണ്ടാമത്തെ മിന്നലിലാണ് ആ മരത്തില് തല കീഴായി എന്തൊക്കെയോ തൂങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടോയെന്ന് അയാള്ക്ക് സംശയം തോന്നിയത്.
$ $ $ $ $
എന്തൊരു കുടിയാ കുഞ്ഞേ ഇത്. ഷാപ്പില് ഒരു മറയ്ക്കപ്പുറം ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും... എണീറ്റേ കുഞ്ഞേ.
മുഖത്തു മുഴുവന് ചേറ്. താങ്ങിപ്പിടിച്ചെഴുന്നേല്പ്പിച്ച കറുത്ത മനുഷ്യനെ അയാള് ഈര്ഷ്യയോടെ നോക്കി. എന്തൊക്കെയാണിയാള് പറയുന്നത്.
നടക്കാന് പറ്റിയ അവസ്ഥയാണോ. വീടെവിടാന്നു പറ. ഞാന് കൊണ്ടോന്നാക്കാം.
താങ്ങിപ്പിടിച്ച കൈകളെ അയാള് വെറുപ്പോടെ ശക്തിയായി തട്ടി മാറ്റി. പ്രായമായ ശരീരം പറന്നു കളിക്കുന്ന ഒരു തൂവല് പോലെ ചേറില് പതിച്ചു. അയാളുടെ കറുപ്പിനടിയില് നിന്നും കൂര്ത്ത കരിങ്കല് തുളച്ച മുറിവ് വാര്ന്ന് ലവണരുചിയുള്ള ചോര കുഴഞ്ഞ ചേര്മണ്ണില് പടര്ന്നു. തൂവല് അനങ്ങാതെ മലര്ന്നു കിടന്നു. പെട്ടെന്ന് പെയ്ത ഒരു മഴയില് പാടം നിറയെ വെള്ളം കയറാന് തുടങ്ങി. അയാള് ചെമ്മണ്പാതയില് കയറി. ഏത് വിളുമ്പില് നിന്നാണ് ഒരു കരച്ചിലില് വീഴുക എന്നറിയാതെ അയാള് നടന്നു.
$ $ $ $ $ $
ഇഷ്ടികക്കളത്തില് ടാര്പോളിന് വലിച്ച് കെട്ടിയ ഷെഡ്ഡില് ഒരു ആറാം ക്ലാസുകാരി അണ്ണാ... അന്ത മാതിരിയൊന്നും സെയ്യക്കൂടാത്... എന്ന് പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ഉറക്കത്തില് ഇടയ്ക്കിടെ ഞെട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
Monday, April 28, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)